ما بهم دل دادیم

چی رو پس میگیری؟

باشه برو حرفی نیست من از همه دلگیرم

حالا که دلت رفته دستاتو نمیگیرم

بگو این چه حسیه که پیش تو همینجوری موندم تو ناباوری

فقط خیره موندم به عکسای تو قبوله تو خیلی ازم سر تری

اخرش عشق تو ویرونم کرد

مرد ویرون بشه خیلی حرفه

که دست کم تو عکسامون هنوزم پیشم ایستادی

جواب این چرا ها رو تو یی که خوب می دونی

نمیتونم ازت رد شم تویی که خوب میتونی

منت خدای را عز و جل که طاعتش موجب قربتست و بشکراندرش مزید نعمت هر نفسی که فرو میرود ممد حیاتست و چون بر میآید مفرح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمتی شکری واجب .

از دست و زبان که برآید                                                 کز عهده شکرش بدر آید

اعملوا آل داود شکرا و قلیل من عبادی الشکور

بنده همان به که ز تقصیر خویش                                         عذر بدرگاه خدای آورد

ورنه سزاوار خداوندیش                                                 کس نتواند که بجای آورد

باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده پرده ناموس بندگان بگناه فاحش ندرد و وظیفه روزی بخطای منکر نبرد

ای کریمی که از خزانه غیب                                       گبر و ترسا وظیفه خور داری

دوستان را کجا کنی محروم                                      تو که با دشمن این نظر داری

فرش باد صبا را گفته تا فرش زمردی بگسترد و دایه ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات در مهد زمین بپرورد درختان را بخلعت نوروزی قبای سبز ورق در بر گرفته و اطفال شاخ را بقدوم موسم ربیع کلاه شکوفه بر سر نهاده عصاره نالی بقدرت او شهد فایق شده و تخم خرمائی بتربتش نخل باسق گشته .

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند               تا تو نانی بکف آری و بغفلت نخوری

همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار                شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری

در خبر است از سرور کاینات و مفخر موجودات و رحمت عالمیان و صفوت آدمیان و تتمه دور زمان محمد مصطفی صلی الله علیه و سلم

شفیع مطاع نبی کریم                                              قسیم جسیم نسیم وسیم

چه غم دیوار امت را که دارد چون تو پشتیبان                 چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان

بلغ العلی بکماله کشف الدجی بجماله            حسنت جمیع خصاله صلوا علیه و آله

هرگاه که یکی از بندگان گنه کار پریشان روزگار دست انابت بامید اجابت بدرگاه حق جل و علا بر دارد ایزد تعالی در وی نظر نکند بازش بخواند باز اعراض کند بازش بتضرع و زاری بخواند حق سبحانه و تعالی فرماید یا ملائکتی قداستحییت من عبدی و لیس له غیری فقد غفرت له  دعوتش را اجابت کردم و حاجتش برآوردم که از بسیاری دعا و زاری بنده همی شرم دارم .

کرم بین و لطف خداوندگار                                 گنه بنده کرده است و او شرمسار

عاکفان کعبه جلالش بتقصیر عبادت معترف که ما عبدناک حق عبادتک و واصفان حلیه جمالش بتحیر منسوب که ما عرفناک حق معرفتک .

گر کسی وصف او ز من پرسد                                     بیدل از بی نشان چگوید باز

عاشقان کشته معشوقند                                                 بر نیاید ز کشتگان آواز

یکی از صاحبدلان سر بجیب مراقبت فرو برده بود و در بحر مکاشفت مستغرق شده حالی که ازین معامله باز آمد یکی از دوستان گفت ازین بستان که بودی ما را چه تحفه کرامت کردی گفت بخاطر داشتم که چون بدرخت گل رسم دامنی پر کنم هدیه اصحاب را چون برسیدم بوی گلم چنان مست کرد که دامنم از دست برفت .

ایمرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز                       کان سوخته را جان شد و آواز نیامد

این مدعیان در طلبش بیخبرانند                             کانرا که خبر شد خبری باز نیامد

ای برتر از خیال و قیاس و گمان و وهم       وز هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم

مجلس تمام گشت و بآخر رسید عمر                ما همچنان در اول وصف تو مانده ایم

سرگرمی

دانلود آهنگ

دانلودها